Umowa franczyzowa czy układ partnerski

Polskie sieciówki uprawiają parę wariantów współpracy z biznesmenami prowadzącymi ich jednostki. W niniejszym materiale postaram się odpowiedzieć na pytanie czym one się różnią a także jakie prawa i obowiązki posiada kooperant, a jakie franczyzobiorca.

Działające w Polsce tzw. systemy partnerskie to w większości wypadków umowy o współpracy handlowej, dystrybucji artykułów czy też usług, w celu ich sprzedaży przez kooperanta na własny rachunek. Kooperant w zamian za wizualizację zgodną ze standardami sieci dostaje od fabrykanta bądź dystrybutora lepsze warunki handlowe.

System partnerski umożliwia centrali sieci zbyt, ale nie reguluje innych składników prowadzenia biznesu, zatem daje stronom znaczną swobodę. Nierzadko system partnerski jest postacią przejściową do współpracy agencyjnej lub franczyzowej, ponieważ na długo żadnej ze stron taki luźny układ nie wystarcza.

Franczyza z kolei oparta jest na prawnych aktach takich jak ustawa o chronieniu konkurencji oraz konsumentów i na regulacjach unijnych. Prawidłowo przygotowany układ franczyzowy charakteryzuje się kompleksowością, to znaczy skrupulatnym przedstawieniem modelu współpracy miedzy franczyzobiorcą i franczyzodawcą.

Zajrzyj na naszą kolejną stronę, a tam znajdziesz atrakcyjny bieżący wpis (http://www.studioprinter.pl/reklamy-trzebnica/) na wybrany temat. Oczekują na Ciebie dodatkowe informacje.

Rzecz jasna z natury rzeczy porozumienie franczyzowe stawia franczyzodawcę na uprzywilejowanej pozycji. Wypływa to z faktu, iż franczyzodawca musi w dobry sposób ochronić własne know-how, innymi słowy wiedzę na temat prowadzenia interesu w zgodny sposób z opracowanymi standardami. Nie znaczy to jednakże, że franczyzbiorca zostaje zupełnie ubezwłasnowolniony, jak się czasem mniema.

Reasumując, należy za każdym razem pamiętać o tym, żeby przede wszystkim gruntownie umowę przejrzeć, a później skonsultować ją z prawnikiem. Do dobrze stworzonej umowy franczyzowej nie zagląda się w trakcie jej trwania, bowiem każde kwestie operacyjne zamieszczone są w podręczniku systemowym.

Doświadczenie pokazuje niemniej jednak, iż w pewnej części umów brakuje norm rozsądzania kwestii spornych w modelu kooperacji między stronami (określenie realnych do wystąpienia obszarów konfliktowych a także metod ich rozstrzygania). Może prowadzić to do impasu w dwustronnych stosunkach uczestników układu i jałowych przewodów sądowych.